دریچه ی خیال من
کاست میخواند: همه جاپرازدود . " یا مرگ یا خمینی" ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ وبه دنبال فریادش..فریاد های خفته بیدار میشود " ارتش دنیا نتواند که جوابم دهد" بعضی اوقاتت میشه درست مثل الان همینطورکه توافکارت سردرگمی . ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ . ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ امروز با حالی دگرگون بیدارشدم حس ادمی رو دارم که روزگار سیلی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ همه ی اتفاق های بَــــــد سالهای گذشته را ریختم درونِ گونی و درش راهم سفت بستم. آنقدر که دیگر روح سرکشمم نتواند حتی با دندان های تیزش بازش کند نم کشیده بود... . مشتم برای باز شدن، حالی نداشت. .دلم بادی پاییزی می خواست ابرهای تیره ای که سرسختانه همدیگر را درهم میکوبند خیابانی پر از برگ های زرد و نارنجی. . بویش میکنی...بازش میکنی شب است.... . ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ نگین دویید رفت گوشه اتاق...نشست روی زمین..دستاشو گذاشت رو گوشش... چشاشم بست...شروع کرد اشک ریختن...هرچی بیشتر دستاشو فشار میداد..صداها بلند ترمیشد... با بغض بچه گونه اش مدام میگفت... مامانی توروخدا باهاش حرف نزن...مامانی بیا ببین چه دختر خوبی شدم بیا توام پیش من بشین...مامانی ببین گناه داری....ببین داره بینیت خون میاد... بابایی چرا داد میزنی؟؟..مگه مامان صداتو نمیشنوه؟.... ئع..باباچرا دستات میلرزه.... دستاشو برداشت شروع کرد جیغ زدن... انقد جیغ زد تا از حال رفت... ولی صدای جیغش بین اونهمه صدا خفه شده بود... همش میلرزید ..سردش نبود...لرزشش از ترس بود...از تنهایی بود... مامان اومد بغلش کرد..دلداریش داد...مدام میگفت:.. عروسکم..قشنگم...مامان هنوز هست...نبینم یه وقت غصه بخوری... نبینم چشای قشنگت بارونی شه...نبین...(صدای هق هقش بلند شد)... .اولش مات نگاه کرد مامانشو...ولی بعد...بادستای کوچولوش اشکای مامانشو پاک کرد گفت:ببخشیددیگه گریه نمیکنم...ببین چقد دختر خوبیم....باپشت دستاش اشکاشو پاک کرد زل زد ب مامانش.... میترسید یبار دیگه چشاشو باز کنه بازم صدا بیاد... از ترسش به خواب پناه برد...حالا هنوزم بعد از چند سال که گذشته وقتی صدای بلند میشنوه به عادت بچگیاش میدوا گوشه اتاق دستاسشو میذاره رو گوشش فقط اشک میریزه... حالا اون لرزش بچگیاش ریخته تو دستاش.... سنی نداره ولی دستاش همش میلرزه.... ...خیلی سخته از ترس به خواب پناه ببری.... یادمه یه روزی همون خانم کوچولوچادر نماز گل گلیشو سرش کردرفت روبه خدا... دستاشو بردبالا دعا کرد وگفت:خداجونم میشه فقط یبار.. فقط یباردیگه بابام بیاد واسم قصه بگه؟ ..قول میدم یه دونه نماز بخونم... هنوز که هنوزه شب که میشه..میره کتاب داستانشو بر میداره میزاره کنار تختش....ومنتظره ...منتظره...تا باباش بیاد براش قصه بخونه.. بدن تا یه لحظه لبخند مادر پدرشونو ببینن..پس هیچ وقت با کاراتون چشاشونو اشکی نکنید..! حسرت نوشت:....................................................... دوتا کفتر یه روزی تو آسمون از اون کفترای گنبد اشیون گفتگو میکردن از کار خدا قصه ی معجزه ی امام رضا.. میگفتن یه روز یه زوار اومده یه زن یزدی و بیمار اومده بچه ی 10سالشه ام رنجور بوده.. بیچاره هر دوتا چشماش کور بوده پاشونو به پنجره بسته بودن خوابیدن چونکه اونا خسته بودن شب هفتم چو از این قصه رسید دیگه شد امید اون زن ناامید خادمی اومد که بیرونش کنه.. مثه هرشب اونو دل خونش کنه با دودست پنجره رو محکم گرفت تمام حفره ی قلبش غم گرفت بـــــخدا ای امام رضا جونم بـــــخدا ای امام رضا جونم آخه من زوار و برتو مهمونم مراد دل منو اگه ندی شفای دخترمو حالا ندی دیگه هرگز نمیام زیارتت پیش جدت میبرم شکایتت دختره یهو صدا زد...... مــــــــادرم...بخدا به دیدن تو قادرم صحن وایون طلا رو میبینم گنبدو گلدسته هارو میبینم بخدا بخدا...امام رضا رو میبینم مادره وقتی شنیدش این چینین شده بیهوش وولو روی زمین وقتی که بهوش اومد اون با وفا دید امام رضا اونم داده شفا آره جونم..آره جونم این اقا مهربونه دردای زوارشو خوب میدونه و بغضهایى که پیش پاى تو باز مى شوند...
یک میزتحریر...یک صندلی...
یک لیوان چای...چندتاشکلات....
یک واکمن...یک کاست.....
یک ورق سفید..یک خودکارلِکسی..
ا"بوی عیدی..بوی تنگ..بوی کاغذ رنگی"
خودکاربه دست.....مینویسم
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پرازصدا
پرازفریاد
پرازخواهش
پرازناله
پرازبغض
پرازحسرت
پراز آه یک مادر
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
حسن.بیا اینجا بدو..زودباش
این یکی دیوارخالیه
زودباش بنویس تا نیومدن
وای صدای پا میاد..
داری چیکار میکنی پسر..سریع باش
اه لعنتیا...محمد ول کن فرار کن...
.
.
.
درحال دوییدن به انتهای کوچه که یکدفعه
.
.
ایســــــــــــــــــــــت
شلیکـــــــ ـــــــ رگبار گلوله
پاچیدن خون به دیوار
بالبخند رولب
بی صدا
چشم بستن
پریدن
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ساعت 8:30..به وقت تهران
نیم ساعت دیگه حکومت نظامیه
نرگس چرا خبری از محمدم نیست؟
نکنه گرفتنش؟!
مادرِحسنم گفت خبری ازشون نداره
"وبی قرارانه تادرب حیاط قدم میزند"
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
دل شوره امانش رابریده
مثال مرغ سرکنده بال بال میزند
یعنی تازه دامادش کجاست؟!
نرگس تازه عروس شهر
هعی دست پشت دست میمالد
مدام زیرلب ذکرپشت ذکر میگوید:
"فالله خیراًحافظا وهو الرحم الراحمین"
یک نگاهش به در است یک نگاه به تلفن!
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
شب است
ظلماتِ ظلمات
آسمان صاف صاف
ستاره ها سوسوزنان
جیرجیرکان شب زنده دارترازهرشب
پشت هرپنجره ای چشم انتظار
خیره به آسمان
مادرها
فرزندها
همسرها
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
صدای شلیک
صدای انفجار
هوای آلوده
دود...خاک
فریاد یا حسینا
مشت های گره کرده
فریادهای مقتدرانه ی :
"الله اکبر"
پرتاب سنگ هاوآتش ها
وسیل آب شعارها:
" از جان خود گذشتیم" " با خون خود نوشتیم"
جوانی نالان بادستانی گلگون
دربرابرتفنگ دژخیمان
سینه سپرکرد
بافریادی دل خراش روبه باران گلوله
فریاد برآورد
باغیرت وحرص
باخشم با بغض
فریاد میزد :
" می کشم، می کشم آنکه برادرم کشت"
وبه یاری اش میشتابند
صدای گلوله رژیم خفه میشود
میان درددل های ملت یکصدا
فریاد میزنند:
" وای اگر خمینی حکم جهادم دهد"
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
"شـــــــــــاه رفتــــــــــــ"
مردم به خیابانهاریختن
سوت...کف
هلهله....جیغ
صلوات..
شیرینی پخش میکنن
شعرمیخوانند
.
.
.
سرنگون میکنن بت بزرگ ایران را
شاه سقـــــــوط کرد
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بهمن 57
امـــــــام....بهشت زهرا
قبرهای شهدا
همدردی امام با خانواده شهدا
انبوه مردم
سخن امام :
"من به پشتوانه ی این ملت دولت تعیین میکنم
من به پشتوانه این ملت تودهن آمریکا میزنم"
بازهم ســـــــــوت وکـــــــــف 
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
انتخابات:
صف های قد کشیده ملت پشت صندوق های رای
"آری"
بر
"جمهوری اسلامی"
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بازهم فریاد دلاور مردان:
نه سازش سیاسی، نه قانون اساسی،
به گفته خمینی جمهوری اسلامی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
یک سال بعد:
اولین موشک صدام
قتل عام مردم
جبهه های نبرد حق علیه باطل
شهادت جوان ها
امام فرموده بودن:
امیدمن به شما دبستانی هاست
تاسال1368
همه ی دبستانی ها قدکشیدن
مثل یک شاخه گل
همشون نشکفته پرپرشدن 
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
شنوندگان عزیز توجه فرمایید:
خرمشهر شهر خون وقیام
آزاد شد
اولین آزادی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
خرداد1368
امام مهربانی هاپرزدورفت
یابقول گوینده رادیووتلوزیون
روح بلند پیشوای مسلمین جهان
امام خمینی
"به ملکوت اعلا پیوست"
ملت ایران سه پوش پدر خود
سیه پوش بت شکن جهان
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
34 سال بعد
نسل دیروزهمه پرزدندو رفتند
مامانده ایم نسل امروز
مامانده ایم وولایت فقیه
آیامی مانیم واین شعار رابر دهان دشمن میزنیم
"مااهل کوفه نیستیم علی تنها بماند"
یابه دخالت های بیجایشان دامن میزنیم؟ 
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
دستم را پیشت رویت دراز میکنم
نسل امروز :
انتخاب با توست
والسلام
نگین
بهمن
1391
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پ.ن:باشدک بماند یادگاری آن هم درگوشه ای از دفتر انقلاب...
پ.ن 2:همیشه هرسال این موقه روزنامه دیواری
واسه مدرسه درست میکردم
امسال برای وبلاگم درست کردم!
خوابت نمیبره ودرون جات هی غلط میزنی
هی تکون میخوری..
هی باافکار بچه گانه ات کلنجار میری
تودنیای عجیب وغریب خودت که فقط
شبهامیتونی برای خودت درست کنی
غرق میشی وزل میزنی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
زل میزنی به همه ی بایدهاونباید های زندگیت
زل میزنی به انفاق های مبهم زندگیت
به تصویر خودت که مثل حباب میمونه
به اون چیزهایی که مورچه سمج توی نمکدون متوجه ش میشه
ولی ..ولی ..تـــــوا حواس پرت ....نع!
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
میشینی رو تختت
سرت رو حول یک محور 180 درجه میچرخونی
برق از سرت میپره وسوت بلندی میزنی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
انقدردوروبرت شلوغه که مطمئنی
اگه همین الان از خودت واتاقت عکس بگیری
سوژه ی ناب روزنامه ها میشود
.
.
.
تــَــق ...عکستو میچسبونن صفحه اول روزنامه ها
بالای عکستم بایه فونت ِ مناسب
درشـــــت تیتر میزنن:
خبر فوری..خبرفوری...
"شلخته ترین جوان کره ی ِ زمین یافت شد"
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اینجاست که تو میمونی واین همه معروفیت
باخودتم فکر میکنی که حتما الان باید ..
عینک آفتابی بزنی و بری بیرون
هنگامی ام که داری ازبین جمعیت ِ کثیر رد میشوی
یکی از همون بچه سرتق های فوضول
میشناستت وداااااااد میزنه
"ایناهاش...خودشه ..خودشه"
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
توام که جوّ زده...
یقه ی پالتوی مشکیت رو بیشتر به سمتِ بالا میدی
وگوشه ی کلاهت رو با دستِ راستت میگیری
وبا گام های بلند وسریع از این مهلکه فانتزی که درست کردی دور میشی
زیاد دور از ذهن نیست!
بعدش اینکه...
بعداز این گریز توهمی فشارت بیافته
وآب طالبی روپوشی باشه برای تلقین های الکی وآبکیت
.
.
.
این روزها همه چیز میتونه اتفاق بیافته!
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
همینطور که داشتم دستم رو به عنوان سمبل افتخار
میبردم بالای سرم و
طرفدارام داد میزنن :
شلخته...شلخته ...
احساس کردم که گُــُـرومپ از جایی پرت شدم پایین
همینطور که غرولند کنان داشتم چشامو باز میکردم
دیدم که بعـــــــله .....وسط اتاق تشریف دارم واز تخت پرت شدم پایین!
واین بود اولین سقوط من!!!!!!!
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
از این دنیایی که همه اش بر پایه از نظم وترتیبه
من..من فقط مــــرور را یادگرفتن
مرور همه چیز...
مرور ردپاهایی که روقلبم یادگاری مونده
مروراین دفترچه ی 40 برگ زندگیم
مرور شعرهای خوانده شده...ومرور:
"من به خال لبت ای دوست گرفتار شدم "..یا..
مرور سردرگمی این روزها..
مرور سقوط های پی درپی
.
.
.
و نوشتن صعودی تازه...
و
پرواز به دوردست ها!
نگین
12/11/1391
پ.ن1:شلختگیم دردسر داره...
پ.ن2:هیچ وقت سقوط راپایان زندگیت ندان..درپس هر سقوط صعودی پیداست!
جانانه ای را نثارش کرده است
واوبااین سیلی بزرگ شده..
قدکشیده است
یا به قول عام"آدمــــــــــــ "شده است
شروعی تازه بود برای من
"مــنـــ یـــــــ"که خودم را گم کرده ام
...گذاشتمش پشت در حیاط...
"خــودم"پا گذاشتم وسط خیابان..
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
. سرم همانند توپ بسکتبالی "سنگین"پایین بود
سنگ فرش های خیابان زیر نگاهِ بی حوصله ام، خمیازه می کشیدند.
انگار انتهای خیابان، هیچ بود.
هیچ ذوقی برای تمام کردنش نداشتم.
یک تکه دستمال توی دستم
مصّر بود بسته بماند.
دلم می خواست باد،انتهای چادرم را تاب دهد
و دلم امیدِ باران شاعرانه ای داشته باشد
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
قدم زنان...
باخودم فکر میکردم..
یک وقت هایی هست که "دـ لــ ـ تــ"برای خــــــــــودتـ
«تــــــــــــــــنــــــــــــــــگـــــــــــــ» میشود..
میروی سراغ کمدت
بعداز کلی گشتن
وسط خرت وپرت هایت پیدایش میکنی
میگذاریش روبه روت..
مینشینی روی جفت زانوانت
خم میشوی روی آلبوم عکسهات
دستت را ستون چانه ات میکنی..
آلبوم ات رادانه دانه ورق میزنی..
بادیدن عکسها لبخند محوی گوشه ی لبانت پیدا میشود
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ناگاه نگاهت گیرمیکند...
ناخوداگاه دودستت میشود ستون..
تمام وجودت میشود چـــشـــم
زل میزنی به عکس..
یک دفعه برمیگردی به دوران مدرسه ات
لبخند پهنی صورتتو قشنگ میکنه
یاد لحظه ای میافتی
"که پشت سر دوستات شاخ میگذاشتی
یامثلا سرصف واسش جا میگرفتی
یاوقتی که مثل دایره... گِــرد گِــرد
وسط حیاط حلقه میزدیم ومی نشستیم
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
یادخنده های بی دلیل
یاد قهرای ساعتی
یاد غصه های یواشکی بچه ها
یاد آرزوهای ریزودرشت آن موقه ات
یاداتفاق های بی اهمیت..
یاد گریه های دسته جمعیــ"
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
یک دفعه پات میخوره به یک پاره سنگ
سِــکندری میزنی...
ازوسط خاطراتت پرت میشوی بیرون
مثل آدمای گنگ وگیج
فقط نگاه میکنی
یادت میرود کجایی؟
یا اصلا داری چیکار میکنی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
نگاهم را تاوسط سقف بالای سرم بالامیکشم
رنگش نارنجی مایل به قرمز است
دادمیزندکه وقت غروبش سر رسیده است
روبه آسمان خیره میشوم
تصمیم آخرم را میگیرم
آری سهراب!
تـــــــــا شـــــــقایق هست. . .
زندگی باید کرد
" زنـــدگـــی"
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
نگین
زمستان 1391
ـــــ
پند نوشت: امشب..
.
هنگام خوابیدن باخود قدری فکرکنیم...
امروز چه کرده ایم
که فردا لایق زنده ماندن باشیم...
پ.ن: چه اشتباه بـزرگیست ،
تلخ کردن زندگیمان
برای کسی که در دوری ما
شیرین ترین لحظات زندگیش را سپری میکند..
سرداست....
سوز سردی درحال وزیدن
آسمان درهم تنیده
مثال کرم کوچک ابریشم
که پیله اش را حصار دورش میکند
رگه های خشم درونش هویداس
گویی درد دل دارد....
رنگ رخسارش به کبودی میزند..
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بغض کرده است
همانندمن...
من بغض میکنم،لبانم را ورمیچینم
چشمانم باروتی میشود
بلورظریفی چشمانم را براق میکند
وبازهم
من بغض میکنم
آسمان گریه...
من شکوه میکنم
آسمان غرش...
من ناله میکنم
آسمان....ساکت...
کم میاورد ومن هم چنان
.
.
.
گــ..ر..یــ..ه..
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
نمیدانم عادت بدی است یا خیر..
تاآسمان ندای باریدن سر میدهد
مــ نـــ...زودتر میشکنم..
این روزها چقدر شیشه ای هستم
با تلنگر کوچکی میشکنم
میبارم... آسمان موقه باریدن
بازهم نازوعشوه ای میاید
ولی ...من
بی صدا
آرام
دراوج آرامش
بغض میکنم
میلرزم
میبارم
آنهم بارشی که تمامی ندارد
ـــ
...امـــروز...
آسمان شهرم ابریست
درپس این ابرها آفتابی پنهان است
هم چنان منتظرم
آفتاب زندگیم از پس دوردست ها
بتابدبردل من..
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ
زمستان1391
.
.
.
.
.
.
در..تـــَـــــق بهم خورد....بابا رفت...چمدون به دست رفت....
.
.
.
.
سرشو گذاشت رو متکا..چشاشو با ترس بست...
.
.
.
.
..
...
......
بغض نوشت:قدر داشته هاتو بدونید...خیلی ها هستن حاضرند دنیاشونو
بغض نوشت:خودم دیدم آقا یکی رو شفا داد...خودم دیدم...باچشمای خودم دیدم:(
گلدسته ات
کهکشانى است
که سیاهى شهر را تکذیب مى کند
پیرامون تو همه چیز بوى ملکوت مى دهد:
کاشى هاى ایوانت
و این سؤال همیشه
که چگونه مى توان آسمانها را
در مربعى کوچک خلاصه کرد.
و پنجره فولاد
التماسهاى گره خورده
حس نوشت:اگه خدا بخواد من هم راهی ام واسه زیارت...
بغض نوشت:هنوزم باورم نمیشه که دارم میرم....
دوست نوشت:اسامی همتونو نوشتم لایق باشم واسه حاجاتتون دعا میکنم
آخر نوشت:اسلام علیک یا علی ابن موسی الرضا
| Design By : Pichak |
قول داده ام... گاهـــــــی هر از گاهـــــی فانـــــوس یادت را میان این کوچه های بی چراغ و بی چلچلـــــــه، روشن کنم خیالت راحــــــت! من همان منـــــم؛ هنوز هم در این شبهای بی خواب و بی خاطـــــره، میان این کوچه های تاریک پرسه میزنم! اما به هیچ ستارهی دیگری سلام نخواهــــــم کرد * * * * * * * اکثر پست های این وبلاگ تولیدی هست وخودم باحس های مختلف نوشتم درصورت کپی ذکر منبع فراموش نشود باتشکر:)
- هوروش بند | الکتریکی ارزان
- درب برقی شیشه ای
- ویزای استرالیا
- https://www.dideo.ir/v/ap/Zb4G7
- خرید کاندوم | خرید سرور
- خرید میناکاری
- کابینت اشپزخانه
- مشتریان بک لینک فا | محصولات الکتریکی
- لمینت دندان | فال تاروت چهار کارته
- خرید پیچ گوشتی
- فروش آگهی رپرتاژ | رپورتاژ آگهی ارزان
- مقاله بخون شارژ شو | بک لینک دائمی
